|
Ates,
Rahim ve Su
Bircan
UNVER
Ates
-I-
Sonsuzluktan
karanlik dehlizlere
isiga dogru
yavas cekim
bir kosu
Uzaktayken
bir nokta
Yaklastikca isiga
buyuyen
Yaklastikca isik hattina
Yavaslayan tempo
ve hizla isigin yayildigi alani
Birakmak geride
Sonsuzlukta
Devlesen goruntunun
ve ayni anda
yaklasirken
sonsuzluga...
Yoksa bu bir
Olum cizgisi mi?
Giderek
devlesen ben
Azalan isik cemberinde
Atmosferde ise
Yasam durma noktasinda
Hersey geride
Farkli bir sonsuzluktadir artik
Ve
ayaklarimin altindan
baslayan kivilcim
Sardikca sariyor
alevlerle her yanimi
Once
alevlerin icinde
Buyuyen devasa bir heykelim
Etrafim sarmalaniyor
Muhtesem alevlerle
Ve bir selaleye donuyorum
Ve
o an denizin dibinde
sularda bedenimin sarmalanisini
dusluyorum,
sularin sesini isitiyorum
Kul olmaya yuz tutmus bedenimle...
Artik
sadece alevler var benden otede
Ve ben eridim siyah bir sonsuzlukta
sari-kirmizi yanan alevlerin icinde
alevler azaldi
azaldi
azaldi
ve
bir kul yigini oldum sonunda
simsiyah bir boslukta
Rahim
- II-
Gece
karanliklar icinde,
sonsuzlukta baslayan
Ufuk cizgisine
isiga dogru bir kosu
Ben bir nokta evrende
Kosuyorum isiga dogru
yuzbinlerce noktayla
Yaklastikca
cizgiye
tempom yavasliyor
Ve gokkusagi
dusmus yerkureye aydinlatiyor
Yuzbinlerce nokta
Bir gokkusagi oluyor yeryuzunde....
Buyuk
bir ses yayiliyor boslukta
Gokkusaginin uzerinden
Diyor ki...
ben insanim
sonsuzdan geldim
sonsuza giderim
ve
iki enerjinin birlesmesiyle
rahmine dustum
Evrenin
dunyaya gelisim
hem soyut hem gercek bir varlik
Her gecen gun somutlasiyorum
Sonsuz
bir gel-git bu
Ana rahmine dususle kul olus arasinda
Doguma ve topraga donus yeniden ve yeniden
Suyun yuzeyinde
hava kabarciklari
ve okyanusun derinliginden
soluyorum
kalbim huzurlu
nefes alisim
duzenli
buyuyor
buyuyor
buyudukce
somutlasiyorum
Ve
an'i gelince
Aciyorum gozlerimi
Dunyaya
sancili-gurultulu bir karanlik
dehlizlerin icinden
Sanki
Dunya, yirtilarak giriyor hayatima
Gozlerimi acinca
buyuk bir saskinlik
Dunyayi soluyorum
Soludukca saskinligim
artiyor
Ve
yeniden
ani ve hizli bir donusle
ana rahmine dogru
bir kosu basliyor
bu kosu huzura yeniden donme kosusu...
Su
sesi icinde
hizli hizli nefes alarak
saskinliga, panige,
kosuya yer yok bu dunyada
Yavasca
bir geriye
cekilisten ibaret
hem varolus
hem yokolus
|
Su
- III-
Isiktan sonra durus
gri bir alan
Bir su damlacigi
basa
yukaridan damlayan
artiyor
artiyor
artiyor
Sonra
uzerimden akan
bir selale olup cagliyor
O coskun selalenin altinda
Soyut bir heykele donuyorum
Soyutlastikca
Soyutlasiyor
ve
bembeyaz su
kopuklerinde
kaybolurken yavas yavas
Selalenin beyaz
Dalgali kopuklu
sulari kapsiyor her yani
Sular cekilmeye basliyor birden
Su damlaciklari
bir
yildiz yagmuru oluyor
Ve
benim ana rahmine ilk
dususum
benzeri
tek tuk yerle opusen
su damlaciklari
sonra
hizlica buharlasiyor havada
Benden
hic bir iz yok geride
Bir yeryuzu bir de sonsuz gokkusagi
Sahi nereden baslamistik
Ve nerede bittik simdi!!!
Bill
Viola'nin sergisinden izlenimler...
B.U. Nisan 1997, Guggenheim-Downtown Museum,
New York
*
* * * *
Ic
Ses ve Yasam
Ic
ses diyor ki,
- Devam et...
Yasam
diyor ki,
- Para kazanmalisin!
Ic
ses diyor ki,
- Baska hic bir ise vaktin yok!
Yasam
diyor ki.
- Borclarini odeyebilmelisin!
Ic
ses diyor ki,
- Biliyorsun, izlemen gereken yondur bu!
Yasam
diyor ki,
- Bak, yalnizsin iste!
Ic
ses diyor ki,
- Bu senin gercek mutlulugun,
Yasam
diyor ki!
- Cocuklarinin beklentilerini de karsilamalisin!
Ve
ic ses devam ediyor coskuyla:
- Sezdigin ve ruyanda gordugun
Oylesine guzellikler var ki,
Sanki
tum yeryuzu
Gur cam agaclariyla dopdolu bir orman
Gozle sinirlarini cizemeyecegin bir sonsuzlukta
Yesillikler, isiklar ve guzellikler icinde
Ben seni oraya goturecegim...
Yasam
bir an duraksiyor ve soruyor,
- Peki dayanabilecek misin oraya varana kadar?
Bu
kez ic ses cok daha gur bir tonda diyor ki,
-
Tum gucunle tutun sevdigine
-
ve de yildirmasin seni hic birsey!
Bir
an Icgudu ve Yasam,
Icten bir gulumseyisle,
birbirlerinin derinligine dogru bakistilar:
Farkettiler
ki ansizin,
Ikisi de birdi aslinda...
Neden sanki boylesine koparilmislardi birbirinden!
Ayri
ayri tellerden calmak yerine,
Her ikisi de hak verdi birbirine
Biliyordu
ikisi de gelmekte olani,
Cok yakinda tinilarinin birlesecegini,
Ve
cok daha guclu ve etkili bir ses olarak
Yankilanacagini hayatin ve ic okyanuslarin icinde...
B. Unver, New
York, 12 Aralik 2001
|
